Asset Publisher
BILDUNGSSTÄTTEN
Tablica edukacyjna /fot. Joanna Rogala
Ścieżka przyrodniczo - leśna Dzikowo /fot. Joanna Rogala
Fot. Andrzej Nowacki
Obiekty edukacyjne, fot. Bogdan Pastyrczyk
Die Oberförsterei Gubin führt viele Lehrveranstaltungen aus dem Beriech Forstpädagogik durch.
Zu den Bildungszwecken verwendet die Oberförsterei ihre Feldanlagen, wie:
● Naturwaldpfad in Dzikowo,
● Mini-Arboretum bei dem Sitz der Oberförsterei,
● Baumschule,
● Budynek Edukacji Ekologicznej "Sosna Gubińska" (Das Gebäude der Ökologischen Bildung "Gubiner Kiefer"),
● Selektions- und Saatzuchtsanlagen von "sosna gubińska" ("Gubiner Kiefer").
Budynek Edukacji Ekologicznej "Sosna Gubińska" (Das Gebäude der Ökologischen Bildung "Gubiner Kiefer") in Dzikowo
Budynek Edukacji Ekologicznej "Sosna Gubińska" (Das Gebäude der Ökologischen Bildung "Gubiner Kiefer") ist ein perfekter Ort zum Erforschen des Natur- und Wald-Wissens. Der Vorlesungssaal ist sowohl mit traditionellen didaktischen Mitteln wie Bücher, Zeitschriften, Schaukasten mit Forstwirtschaft-Ausstellungsstücken, Bilder, Fotografien, als auch mit einer der modernsten audiovisuellen Ausrüstung – Kontaktbildschirm ausgestattet. Diese 70 Zoll-Tafel ermöglicht die Naturfilmenvorführung mit gleichzeitiger aktiver Teilnahme der Zuschauer. Das entsprechende Software zum Naturthema gibt die Möglichkeit, interaktive Aufgaben auszuführen, indem noch größere Menge von Sinnen der Zuschauer angeregt wird. So wird das Speichern von Informationen noch effektiver und ihre Übermittlung macht gleichzeitig Spaß. Außerdem hilft die Umgebung von "Sosna Gubińska" ("Gubiner Kiefer") bei dem Unterricht vor Ort – in der Nähe kann man den Naturwaldpfad "Dzikowo" und einen speziellen Lagerfeuerplatz finden.
Der Naturwaldpfad "Dzikowo"
Der Naturwaldpfad "Dzikowo" fängt an und endet in dem von Gubin 8 km entfernten Dorf Dzikowo. Insgesamt hat der Pfad 22 thematische Stationen, die mit Infotafeln und Ausstellungsstücken ausgestattet sind.
Der Pfad fängt an der Station "Leśne przedszkole" ("Waldkindergarten") an, wo sich eine symbolische Eiche befindet. Weiter befindet sich die Station "Mrówki w lesie" ("Ameisen in der Wald") und "Ochrona lasu przed szkodliwymi owadami" ("Waldschutz vor schädlichen Insekten"). An diesem Ort kann man lernen, welche Schädlinge in den Wäldern der Oberförsterei Gubin vorkommen. Weiter befinden sich die Stationen "Słupek oddziałowy" ("Abtrennungspfahl") und "Krajobraz po huraganie" ("Landschaft nach dem Hurrikan"), wo am 8. Juli 2004 ein heftiger Hurrikan zog und in den Wäldern der Oberförsterei katastrophale Schäden verursacht hat. Die nächsten Stationen sind: "Ptasi budzik" ("Vogelwecker"), "Plantacja choinkowa" ("Tannenbaumplantage"), "Piętrowa budowa lasu" ("Stockwerkaufbau des Waldes") und "Ochrona pożytecznej fauny" ("Schutz der nützlichen Fauna"). Die Station Nr. 10 trägt den Namen "System ochrony przeciwpożarowej" ("Brandschutzsystem"), weil sich dort ein 36 m hoch Beobachtungsturm befindet, der ein wesentliches Element des Waldbrandschutzsystems ist. Weitere Pfadenstationen beinhalten eine Reihe von Informationen über Flora und Fauna des Pfades. Die letzte Pfadstation ist den Soldaten gewidmet, die während der kriegerischen Handlungen gestorben sind. An diesem Ort befindet sich ein Stein aus der Zeit des 1. Weltkrieges und nahebei eine altere Eiche, die den Naturdenkmalstatus hat.
Asset Publisher
Asset Publisher
U nas mają swój bezpieczny dom
U nas mają swój bezpieczny dom
Ich wielkie pióra znajdujemy czasem w lesie. Ich masywne sylwetki dostrzegamy już nie tylko na tle chmur, ale nawet – ze smakiem doznanej przygody – bezpośrednio nad wirami Odry, nad spokojną tonią śródleśnego jeziora, a nawet nisko nad leśną drogą. To bieliki, mylnie nazywane orłami. Czasem też słyszymy określenie „birkut” z prawdziwie tatarskim, słownym rodowodem. Królewskie ptaki, które są u siebie.
Nigdy nie wiadomo, kiedy przylecą – to dlatego nad Odrę warto wybrać się nawet wcześnie rano
(fot. Andrzej Nowacki, Nadleśnictwo Gubin)
W nadleśnictwie Gubin można je dziś usłyszeć w miarę często, nikt jednak nie nauczył się ich głosów z książki. Żadne „gri-gri-gri”, „krik-krik-krik” czy skomplikowane kji-kji-kji-kli-kliek-jak” nie są w stanie oddać – czasem nieco twardej – muzyki ich języka. Kluczem jest wyłącznie żywy i bezpośredni kontakt z przyrodą, najlepiej w towarzystwie osoby, która już nieco zgłębiła jej tajemnice. Tylko wtedy otwarcie Wielkiej Księgi Natury może przynieść oczekiwane rezultaty.
Typowe siedlisko bielików – las z jeziorami, obfitującymi w ryby i wodne ptactwo
(fot. Andrzej Nowacki, Nadleśnictwo Gubin)
W głębi gubińskich lasów, na dwóch rozłożystych sosnach, mocno oddalonych od siebie, bieliki znalazły swój dom, a może właściwiej – założyły swe gniazda. Wiedzę o dokładnym ich położeniu trzymamy w głębokiej tajemnicy, chroniąc te dumne ptaki przed nierozważną ciekawością człowieka. Nie jest to jednak kaprys osób wtajemniczonych – to wręcz obowiązek prawny: właśnie w bieżącym roku Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w Gorzowie Wielkopolskim, na pisemny wniosek gubińskich leśników, zatwierdził kolejne strefy ochrony ostoi, miejsc rozrodu i regularnego przebywania bielika, w rejonie dwóch nowych gniazd. Łączna powierzchnia nowych stref obejmuje niemal 1 km² (98,12 ha). Możliwość wejścia w obszar strefy, oznaczonej w terenie tablicami o treści „Ostoja zwierzyny”, jest niezmiernie ograniczona, a w powszechnym odbiorze – wręcz niemożliwa. Wszelkie zakazy są jednak w pełni uzasadnione – zarówno przyrodniczo, jak i prawnie. Spokój królewskich ptaków jest tutaj nadrzędny, zaś dbałość leśników gwarantuje im pełne poczucie bezpieczeństwa.
