Asset Publisher
Skąd się bierze drewno
Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.
Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).
Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.
Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania
Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.
Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).
Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.
Asset Publisher
Asset Publisher
GESCHICHTE
GESCHICHTE
Im Jahre 1286 schließ die Stadt Gubin ein Handelsgeschäft ab, dessen Folgen durch die Jahrhunderte die Entwicklung der Stadt beeinflussten, indem das Geschäft die Haupteinkommensquelle war. Die Bewohner von Gubin kauften von Heinrich III. dem Erlauchten das Dorf Tholmer mit allen Rechten und Ländereien – obwohl es von den Hussiten zerstört worden war, befanden sich um das Dorf wertvolle Wälder und Wiesen. Das Dorf war in der Nähe von dem heutigen Dorf Dzikowo, 8 km östlich von Gubin, gelegen. Erwerb dieses Gebietes erwies sich für die Stadt als ein großer Wert, der durch die Jahrzehnten ständig wuchs. Das war der Anfang des städtischen Nadelwaldes, der malerische Hügel bewächst. Die Entscheidung war sehr berechtigt, denn die Stadt konnte sich damals nur im östlichen Teil entwickeln (die restlichen Richtungen wurden von Klöstern verwaltet).
Im Jahre 1726 legten die Bewohner von Gubin eine Beschwerde gegen Stadtbehörden bezüglich schlechter Verwaltung der städtischen Wälder ein. Es ging darum, dass das Holz mehreren Dörfern zur Verfügung gestellt worden war und dass der Gewinn aus dem Nadelwald voraussichtlich viel höher sein konnte. Infolge der Intervention reduzierten die Behörden den Zugang zum Holzsammeln (zwei Tage pro Woche) und es wurden dazu nur die Bürger von Gubin berechtigt. Im Jahre 1822 wurde eine Forstdeputation zur Waldverwaltung ernannt (zusammengesetzt aus dem Bürgermeister, Stadtratsmitglied und vier Bewohnern, später auch aus dem Oberförster).
Am 25. Mai 1830 ging über der Stadt und dem Wald ein furchtbares Gewitter nieder, das etwa 140 Tsd. Bäume umstürzte, und seine Folgen waren 10 Jahre lang sichtbar. Die umgestürzten Bäume wurden zum Wiederaufbau der beschädigten Gebäuden verwendet. Dann im Jahre 1840 suchten den Wald große Brände heim.
Nach dieser Zeit wurde die Forstwirtschaft mehr profitabel und alle Stadtteile entwickelten sich dank richtiger Entscheidungen des damaligen Bürgermeisters Bothmer. Die Oberförsterei in Dzikowo wurde erbaut und der erste Förster erhielt eine Dienstwohnung. In den einigen weiteren Jahren gab es ein paar durch Insekten verursachten Katastrophen, mit denen viele Bewohner von Gubin gekämpft haben, die Bekämpfung kostete viele Tausend Mark. Im Jahre 1888 wurden in den Wäldern Tiefbohrungen nach Braunkohle durchgeführt, jedoch die Lagerstätten erwiesen sich als ziemlich klein und unwirtschaftlich. Das Büro der städtischen Oberförsterei in Dzikowo (Biuro Miejskiego Nadleśnictwa w Dzikowie) funktionierte bis dem 2. Weltkrieg. Das Gebäude, wo sich das Büro befand, wurde letztendlich 1999 wegen Modernisierung einer Staatsstraße abgerissen.
Die etwa 6000 ha betragende Fläche von städtischen Wäldern war in dieser Zeit in 6 Forstreviere geteilt.
