Asset Publisher Asset Publisher

Skąd się bierze drewno

Zaspokojenie naszego zapotrzebowania na drewno i zapewnienie trwałości lasów nie są sprzecznymi interesami. Drewno w Polsce jest naturalnym bogactwem, które jest całkowicie odnawialne.

Gwarantuje to wielofunkcyjna, zrównoważona gospodarka leśna, prowadzona przez Lasy Państwowe, opiekujące się 77,5 proc. polskich lasów (największa w Unii Europejskiej organizacja zarządzająca lasami publicznymi).

Leśnicy pozyskują drewno w granicach wyznaczonych przez standardy ekologicznej gospodarki, badania naukowe i 10-letnie plany urządzenia lasu, zatwierdzane przez ministra środowiska – średnio do 55–60 proc. drewna, które przyrasta w lesie; cała reszta zwiększa zapas na pniu. Dlatego nasze zasoby drewna rosną z roku na rok i są już dwukrotnie większe niż pół wieku temu. Wynoszą 2,4 mld m sześc., w tym w Lasach Państwowych – blisko 1,9 mld m sześc., co czyni je piątymi co do wielkości w Europie. Kupując drewno lub produkty z drewna z Lasów Państwowych, mamy pewność, że surowiec został pozyskany w sposób niezagrażający przyrodzie.

Również zasobność drzewostanów w lasach zarządzanych przez PGL LP stale rośnie. W roku 1991 wynosiła 190 m sześc./ha, a 20 lat później, w 2011 r. – już 254 m sześc./ha. Według międzynarodowych statystyk polskie lasy zaliczają się pod tym względem do czołówki europejskiej, charakteryzując się ponaddwukrotnie wyższą przeciętną zasobnością niż pozostałe lasy Starego Kontynentu.

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania

Stale rosnąca zasobność drzewostanów, a tym samym przyrastające zasoby drewna w Lasach Państwowych umożliwiają stopniowe zwiększanie jego pozyskania.
 
Głównym dostawcą surowca na polski rynek są Lasy Państwowe, które pokrywają ponad 90 proc. zapotrzebowania krajowego przemysłu i mieszkańców. Aby zaspokoić rosnący popyt, leśnicy zwiększają pozyskanie drewna: od 1990 r. wzrosło ono przeszło dwukrotnie – do ponad 35 mln m sześc. Ponieważ jednocześnie rośnie powierzchnia lasów, a przede wszystkim ich zasobność, naukowcy oceniają, że Lasy Państwowe będą mogły zwiększyć pozyskanie drewna do 40 mln m sześc. w 2030 r. i 45 mln m sześc. w połowie stulecia.

Warto pamiętać, że przychody Lasów Państwowych w ponad 90 proc. pochodzą właśnie ze sprzedaży drewna. To zapewnia im samodzielność finansową i umożliwia wykonywanie licznych zadań na rzecz polskich lasów i ich użytkowników bez korzystania z pieniędzy podatników (inaczej niż w wielu innych krajach Europy).

Zwiększają się nie tylko nasze zasoby drewna, lecz także powierzchnia lasów. W połowie XX w. zajmowały nieco ponad jedną piątą obszaru Polski, a dziś już niewiele mniej niż jedną trzecią. Lasy Państwowe pozyskują drewno, ale w tym samym czasie odnawiają drzewostany i zalesiają dotychczasowe nieużytki. Co roku leśnicy sadzą aż 500 mln nowych drzew, czyli średnio… 57 tys. na godzinę.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

BILDUNGSSTÄTTEN

BILDUNGSSTÄTTEN

Die Oberförsterei Gubin führt viele Lehrveranstaltungen aus dem Beriech Forstpädagogik durch.

Zu den Bildungszwecken verwendet die Oberförsterei ihre Feldanlagen, wie:

●     Naturwaldpfad in Dzikowo,

●     Mini-Arboretum bei dem Sitz der Oberförsterei,

●     Baumschule,

●     Budynek Edukacji Ekologicznej "Sosna Gubińska" (Das Gebäude der Ökologischen Bildung "Gubiner Kiefer"),

●     Selektions- und Saatzuchtsanlagen von "sosna gubińska" ("Gubiner Kiefer").

 

Budynek Edukacji Ekologicznej "Sosna Gubińska" (Das Gebäude der Ökologischen Bildung "Gubiner Kiefer") in Dzikowo

Budynek Edukacji Ekologicznej "Sosna Gubińska" (Das Gebäude der Ökologischen Bildung "Gubiner Kiefer") ist ein perfekter Ort zum Erforschen des Natur- und Wald-Wissens. Der Vorlesungssaal ist sowohl mit traditionellen didaktischen Mitteln wie Bücher, Zeitschriften, Schaukasten mit Forstwirtschaft-Ausstellungsstücken, Bilder, Fotografien, als auch mit einer der modernsten audiovisuellen Ausrüstung – Kontaktbildschirm ausgestattet. Diese 70 Zoll-Tafel ermöglicht die Naturfilmenvorführung mit gleichzeitiger aktiver Teilnahme der Zuschauer. Das entsprechende Software zum Naturthema gibt die Möglichkeit, interaktive Aufgaben auszuführen, indem noch größere Menge von Sinnen der Zuschauer angeregt wird. So wird das Speichern von Informationen noch effektiver und ihre Übermittlung macht gleichzeitig Spaß. Außerdem hilft die Umgebung von "Sosna Gubińska" ("Gubiner Kiefer") bei dem Unterricht vor Ort – in der Nähe kann man den Naturwaldpfad "Dzikowo" und einen speziellen Lagerfeuerplatz finden.

 

Der Naturwaldpfad "Dzikowo"

Der Naturwaldpfad "Dzikowo" fängt an und endet in dem von Gubin 8 km entfernten Dorf Dzikowo. Insgesamt hat der Pfad 22 thematische Stationen, die mit Infotafeln und Ausstellungsstücken ausgestattet sind.

Der Pfad fängt an der Station "Leśne przedszkole" ("Waldkindergarten") an, wo sich eine symbolische Eiche befindet. Weiter befindet sich die Station "Mrówki w lesie" ("Ameisen in der Wald") und "Ochrona lasu przed szkodliwymi owadami" ("Waldschutz vor schädlichen Insekten"). An diesem Ort kann man lernen, welche Schädlinge in den Wäldern der Oberförsterei Gubin vorkommen. Weiter befinden sich die Stationen "Słupek oddziałowy" ("Abtrennungspfahl") und "Krajobraz po huraganie" ("Landschaft nach dem Hurrikan"), wo am 8. Juli 2004 ein heftiger Hurrikan zog und in den Wäldern der Oberförsterei katastrophale Schäden verursacht hat. Die nächsten Stationen sind: "Ptasi budzik" ("Vogelwecker"), "Plantacja choinkowa" ("Tannenbaumplantage"), "Piętrowa budowa lasu" ("Stockwerkaufbau des Waldes") und "Ochrona pożytecznej fauny" ("Schutz der nützlichen Fauna"). Die Station Nr. 10 trägt den Namen "System ochrony przeciwpożarowej" ("Brandschutzsystem"), weil sich dort ein 36 m hoch Beobachtungsturm befindet, der ein wesentliches Element des Waldbrandschutzsystems ist. Weitere Pfadenstationen beinhalten eine Reihe von Informationen über Flora und Fauna des Pfades. Die letzte Pfadstation ist den Soldaten gewidmet, die während der kriegerischen Handlungen gestorben sind. An diesem Ort befindet sich ein Stein aus der Zeit des 1. Weltkrieges und nahebei eine altere Eiche, die den Naturdenkmalstatus hat.