Wydawca treści Wydawca treści

Polskie lasy

Polska jest w europejskiej czołówce, jeśli chodzi o powierzchnię lasów. Zajmują one 29,2 proc. terytorium kraju, rosną na obszarze 9,1 mln ha. Zdecydowana większość to lasy państwowe, z czego prawie 7,6 mln ha zarządzane jest przez Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe.

W Polsce lasów wciąż przybywa. Lesistość kraju zwiększyła się z 21 proc. w roku 1945 do 29,2 proc. obecnie. Od roku 1995 do 2011 powierzchnia lasów zwiększyła się o 388 tys. ha. Podstawą prac zalesieniowych jest „Krajowy program zwiększania lesistości", zakładający wzrost lesistości do 30 proc. w 2020 r. i do 33 proc. w 2050 r. Lasy Polski są bogate w rośliny, zwierzęta i grzyby. Żyje w nich 65 proc. ogółu gatunków zwierząt.

Lasy rosną w naszym kraju na glebach najsłabszych, głównie z powodu rozwoju rolnictwa w poprzednich wiekach. Wpływa to na rozmieszczenie typów siedliskowych lasu w Polsce. Ponad 55 proc. powierzchni lasów zajmują bory. Na pozostałych obszarach występują siedliska lasowe, głównie mieszane. Ich niewielką część stanowią olsy i łęgi – niewiele ponad 3 proc.

W latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc.

Na terenach nizinnych i wyżynnych najczęściej występuje sosna. Rośnie ona na 64,3 proc. powierzchni leśnej w PGL LP oraz na 57,7 proc. lasów prywatnych i gminnych. W górach przeważa świerk (zachód) oraz świerk z bukiem (wschód). Dominacja sosny wynika ze sposobu prowadzenia gospodarki leśnej w przeszłości. Kiedyś monokultury (uprawy jednego gatunku) były odpowiedzią na duże zapotrzebowanie przemysłu na drewno. Takie lasy okazały się jednak mało odporne na czynniki klimatyczne. Łatwo padały również ofiarą ekspansji szkodników.

W polskich lasach systematycznie zwiększa się udział innych gatunków, głównie liściastych. Leśnicy odeszli od monokultur – dostosowują skład gatunkowy drzewostanu do naturalnego dla danego terenu. Dzięki temu w latach 1945-2011 powierzchnia drzewostanów liściastych na terenach PGL LP wzrosła z 13 do ponad 28,2 proc. Coraz częściej występują dęby, jesiony, klony, jawory, wiązy, a także brzozy, buki, olchy, topole, graby, osiki, lipy i wierzby.

W naszych lasach najczęściej występują drzewostany w wieku od 40 do 80 lat. Przeciętny wiek lasu wynosi 60 lat. Coraz więcej jest drzew dużych, liczących ponad 80 lat. Od końca II wojny światowej ich powierzchnia wzrosła z 0,9 mln ha do prawie 1,85 mln ha.

Raporty o stanie lasów w Polsce


Polecane artykuły Polecane artykuły

Powrót

Położenie

Położenie

Nadleśnictwo Gubin zostało utworzone z trzech samodzielnych jednostek (tzw. „małych nadleśnictw”): Chlebowo, Gubin i Jasienica. W obecnym kształcie organizacyjnym nadleśnictwo istnieje od 1 stycznia 1973 roku. Zasięg terytorialny wynosi 39 108 hektara, powierzchnia całkowita Nadleśnictwa Gubin – 21 489 hektara, powierzchnia leśna – 21 008 hektara. Lesistość obszaru sięga 54,7%.

Siedziba nadleśnictwa mieści się w Gubinie, w obrębie Gubin. 
 
Nadleśnictwo Gubin podlega Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Zielonej Górze. Z Nadleśnictwem Gubin sąsiadują trzy nadleśnictwa RDLP:
1. Od północy Nadleśnictwo Cybinka - granicę stanowi rzeka Odra.
2. Od wschodu Nadleśnictwo Brzózka - granica leśna.
3. Od południa Nadleśnictwo Lubsko - granica polno-leśna.
Od zachodu Nadleśnictwo Gubin sąsiaduje z Republiką Federalną Niemiec. Granicę stanowi nurt Nysy Łużyckiej
 
W skład Nadleśnictwa Gubin wchodzi obecnie 11 leśnictw (Borek, Chlebowo, Drzeńsk, Dzikowo, Dębowiec, Kaniów, Zawada, Sękowice, Grabice, Strzegów, Suchodół). 
 
Nadleśnictwo Gubin obejmuje obszar w środkowo-zachodniej części województwa lubuskiego (powiat krośnieński – 94% oraz powiat żarski – 6%). Nadleśnictwo leży w III Krainie Wielkopolsko-Pomorskiej, w 6 dzielnicy Pojezierza Lubuskiego. Obszar nadleśnictwa położony jest na zachodnim krańcu Pasa Wielkich Dolin. 
Przez teren Nadleśnictwa Gubin przepływają: Lubsza, Werdawa, Wełmica oraz Łomianka, stanowiące dopływy Nysy Łużyckiej oraz Odry.
W nadleśnictwie znajdują się takie jeziora jak: Borek, Głębno, Płocie, Jezioro Bagniste i Jezioro Suchodolskie. 
Najwyższe wzniesienie (106,4 metra) położone jest w południowej części nadleśnictwa.