Wydawca treści
Geocaching
Marzyliście w dzieciństwie o poszukiwaniu skarbów, niczym bohaterowie powieści Roberta L. Stevensona czy filmów o dzielnym Indianie Jonesie? Jeśli dodatkowo uważacie, że poszukiwanie może być ciekawsze niż sam skarb, to geocaching jest czymś dla was.
Geocaching powstał dokładnie 4 maja 2000 r. Amerykanin Dave Ulmer ukrył tego dnia w lesie wiadro wypełnione różnymi przedmiotami. Jego współrzędne podał na grupie dyskusyjnej użytkowników nawigacji satelitarnej GPS. Ci przez kolejne dni, z wykorzystaniem swoich odbiorników GPS, poszukiwali wiadra i dzielili się swoimi wrażeniami na grupie. Wkrótce w podobny sposób różne pojemniki zaczęli ukrywać inni entuzjaści technologii satelitarnego namierzania obiektów. Niedługo też po raz pierwszy użyto nazwy geocaching.
Wszystko to było możliwe dzięki odkodowaniu, wcześniej zakłócanego przez wojskowych, sygnału wysyłanego przez satelity do odbiorników GPS. System nawigacji satelitarnej GPS został bowiem stworzony przez Departament Obrony Stanów Zjednoczonych. Nic zatem dziwnego, że początkowo miał służyć wyłącznie celom militarnym. Jednak po pomyłkowym zestrzeleniu w 1983 r. nad terytorium b. ZSRR koreańskiego samolotu pasażerskiego uznano, że GPS powinien zostać udostępniony także cywilom. Aż do 2000 r. dla zwykłych użytkowników pozostawał jednak właściwie bezużyteczny, bowiem tzw. degradacja sygnału, zapobiegliwie wprowadzona przez wojsko, ograniczała dokładność określania pozycji do 100 metrów. Po decyzji Billa Clintona o wyłączeniu zakłócania, dokładność systemu wzrosła do 4-12 metrów. Rozpoczęła się nowa era nie tylko dla turystów i podróżników, ale też w wielu innych dziedzinach życia. Szacuje się, że dziś już 6-7 proc. europejskiego PKB (produktu krajowego brutto) zależy od zastosowań nawigacji satelitarnej.
Na tropie przygody
Na czym dziś polega geocaching? Od czasów Dave'a Ulmera główna idea nie zmieniła się. To gra terenowa polegająca na poszukiwaniu, przede wszystkim z użyciem GPS, „skarbów" ukrytych przez jej innych uczestników. „Skarbami" są skrzynki - wodoszczelne pojemniki, zawierające drobne przedmioty oraz dziennik.
Jak zacząć zabawę w geocaching? Na początek musimy wybrać skrzynkę, której będziemy poszukiwać. Bazy skrzynek znajdziemy w serwisach internetowych, takich jak opencaching.pl czy geocaching.pl. Na początku warto wybrać skrzynkę tradycyjną (czyli taką, której położenie jest dokładnie określone) i o niezbyt wysokim poziomie zadań i trudności terenu (określane są one w pięciostopniowej skali). Jeśli wybierzemy skrzynkę, którą niedawno ktoś odnalazł, mamy większą szansę, że nie została jeszcze zniszczona. Warto więc sprawdzić w bazie ostatnie zapisy jej dotyczące.
Przed wyruszeniem na wyprawę, poza zanotowaniem wszystkich szczegółów dotyczących skrzynki, dobrze jest przejrzeć mapę, żeby zapoznać się z terenem. Na wyprawę warto wziąć łopatkę i rękawice, przydać może się też zestaw naprawczy, na wypadek, gdyby skrzynka była uszkodzona (torebki foliowe, ołówek, nowy dziennik), a także jakiś przedmiot na wymianę. Najważniejszym wyposażeniem będzie oczywiście GPS. Możemy kupić oddzielne urządzenie lub - wykorzystując moduł GPS w swoim smartfonie - zainstalować aplikację, która pokazuje nasze położenie, a nierzadko jest także od razu zintegrowana z bazą ukrytych skrzynek. W wyborze odpowiedniej opcji pomogą nam forumowicze w jednym z poświęconych geocachingowi serwisów internetowych.
Las pełen niespodzianek
W internetowych bazach można znaleźć coraz więcej skrzynek ukrywanych w lasach, również przez samych leśników. Jest to bowiem jeszcze jeden sposób na przyciągnięcie turystów do lasów i pokazanie ich piękna. Chcąc znaleźć w bazie takie skrzynki, najlepiej w wyszukiwarce jako ich właściciela, podać "nadleśnictwo". Można też o nie zapytać w siedzibie nadleśnictwa. Każde takie pytanie będzie zachętą dla leśników, by przygotować na swoim terenie tego typu atrakcje dla turystów.
Kilkanaście skrzynek w najciekawszych miejscach swoich lasów ukryli np. leśnicy z Nadleśnictwa Katowice (RDLP Katowice). Opis każdej z nich przybliża przy okazji historię miejsca. Reakcje internautów są entuzjastyczne. Wysoko poprzeczkę zawiesili pracownicy Nadleśnictwa Lidzbark (RDLP Olsztyn). Ich skrytki w formie wyrzeźbionego ptaka zostały umieszczone w koronach drzew, 12-20 metrów nad ziemią. Zdobycie wszystkich, czyli przejście trasy "Tylko dla orłów", to nie lada wyzwanie.
Skrzynka z zagadką
Podczas zabawy w geocaching w lesie trzeba pamiętać o jednej, bardzo ważnej sprawie. Skrzynek nie można zakopywać! Rozkopywanie gruntu, a nawet rozgarnianie ściółki to niszczenie lasów. Jest to wykroczenie karane grzywną. Właśnie ze względu na ochronę lasów, niektóre serwisy internetowe nie pozwalają w swoich bazach na rejestrację skrzynek zakopanych w lesie.
Zgodnie ze zwyczajem, znalazca skrzynki powinien wpisać się w dzienniku, który zwykle jest w niej schowany. Można też wymienić znaleziony w skrzynce przedmiot lub dołożyć własny (zazwyczaj są to drobne zabawki, maskotki). W przypadku niektórych skrzynek celem samym w sobie jest przenoszenie ukrytych w nich przedmiotów z jednej lokalizacji do innej i śledzenie w serwisach internetowych tras, pokonywanych przez fanty. Po powrocie z każdej wyprawy powinniśmy opisać nasze poszukiwania z serwisie, w którym skrzynka była zarejestrowana, nawet jeśli nie udało jej się znaleźć.
Zabawę w poszukiwanie skrzynek można urozmaicać na różne sposoby. Żeby znaleźć skrzynkę multicache, trzeba pokonać etapy, a na każdym z nich otrzymuje się tylko część potrzebnych informacji. Z kolei skrzynka typu quiz wymaga rozwiązania zagadki: może to być łamigłówka, puzzle do ułożenia lub obliczenia. Skrzynki oznaczane są także dodatkowymi parametrami, które określają czego możemy spodziewać się na miejscu. Z pewnością na brak wrażeń nie będziemy narzekać.
Najnowsze aktualności
Polecane artykuły
Historia
Historia
W 1286 r. miasto Gubin zawarło transakcję handlową, której skutki wpływały przez wieki na jego rozwój, będąc głównym źródłem dochodu. Mieszkańcy Guben kupili od Henryka Dostojnego wieś Tholmer ze wszystkimi prawami i przyległościami – choć zniszczona przez Husytów miała wokół cenne lasy i łąki. Wieś rozłożona była w pobliżu dzisiejszego Dzikowa, 8 km na wschód od Gubina. Nabycie tego terenu okazało się dla miasta wartością, która przez stulecia nieustannie rosła. Był to początek boru miejskiego porastającego malownicze wzgórza. Posunięcie było bardzo uzasadnione, gdyż miasto mogło rozwijać się wówczas jedynie w kierunku wschodnim (w pozostałych kierunkach gospodarzyły klasztory).
W 1726 r. mieszkańcy Guben wnieśli zażalenie na władze miejskie w kwestii nieprawidłowego administrowania lasami miejskimi. Chodziło o udostępnianie drewna wielu wsiom i przewidywalnie wielokrotnie wyższy zysk z boru. Wskutek interwencji władze ograniczyły dostęp do zbierania drewna (dwa dni w tygodniu) oraz uprawniono do tego tylko obywateli Gubina. W 1822 r. do administrowania lasem powołano deputację leśniczą (złożoną z burmistrza, członka rady miejskiej i czterech mieszkańców oraz w późniejszym czasie nadleśniczego).
25 maja 1830 r. przeszła nad miastem i lasem potężna burza, która przewróciła ok. 140 tyś. drzew, a jej skutki widoczne były przez 10 lat. Powalone drewno wykorzystano do odbudowy uszkodzonych budynków. Z kolei w 1840 r. las nawiedziły wielkie pożary.
Po tym okresie gospodarka leśna stała się bardziej zyskowna a wszystkie dzielnice się rozwijały, dzięki trafnym decyzjom ówczesnego burmistrza Bothmera. Wybudowano nadleśnictwo w Dzikowie, a pierwszy leśnik uzyskał mieszkanie służbowe. W kolejnych kilku latach miało miejsce kilka klęsk owadzich, z którymi wspólnymi siłami walczyłi mieszkańcy Miasta Guben, pochłoneło to za sobą koszt wielu tysięcy marek. W 1888 r. prowadzono w lasach odwierty poszukiwawcze węgla brunatnego, ale okazały się niewielkie i nieopłacalne. Biuro Miejskiego Nadleśnictwa w Dzikowie działało do II wojny światowej. Budynek został wyburzony w 1999 r. z powodu modernizacji drogi krajowej.
Powierzchnia ok. 6000 ha lasów miejskich podzielona była w tamtym okresie na 6 leśnictw.
KALENDARIUM:
ZARZĄDZANIE LASAMI PRZED 1945
• 1822 – powołanie deputacji leśniczej do administrowania lasami miasta Guben
• 1841 – wybudowanie z funduszy miejskich budynku Biura Stadtforst Guben w Heidekrug (dziś – Dzikowo)
- powierzchnia lasów miejskich – ok. 6000 ha
- podział administracyjny na 6 leśnictw: Heidekrug, Mückenberg I, Augustwalde, Mückenberg II, Panicke, Tiefensee
ORGANIZACJA ADMINISTRACJI LEŚNEJ PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ
• 1944 – powołanie Naczelnej Dyrekcji Lasów Państwowych (dekret PKWN)
• 1945 – powstanie Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Legnickiego, założonej przez „grupę operacyjną" pod kierunkiem Stanisława Gorzkowskiego
• Do XII 1946 – powołanie 56 nadleśnictw (w tym: Brzózka, Niemaszchleba oraz Jasienica)
UPAŃSTWOWIENIE LASÓW MIEJSKICH MIASTA GUBIN
Ustawa z 18 listopada 1948 r. Na mocy, której lasy miasta Gubin stały się własnością Skarbu Państwa.
Art. 1. Lasy i grunty leśne stanowiące własność związków, samorządu terytorialnego, przechodzą z mocy prawa na własność Państwa.
Art. 10. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia /.../
(Dziennik Ustaw z 11.12.1948 r. nr 57 poz. 456)
PRZYSPIESZONA INWENTARYZACJA ZDAWCZO-ODBIORCZA
• Komisja powołana Zarządzeniem Dyrektora Lasów Państwowych Okręgu Legnickiego w Zielonej Górze z dnia 21 grudnia 1948 r. w trybie pilnym przejmuje wszelki majątek dotychczasowych Lasów Miejskich – według stanu na dzień 23 grudnia 1948 r.
• Choć oficjalną datą powstania Nadleśnictwa Gubin jest 1stycznia 1949 r., to jednak musiało ono funkcjonować już w drugiej połowie grudnia 1948 r. (od 23 grudnia 1948 r.). Świadczy o tym także archiwalna mapa Dyrekcji Lasów Państwowych okręgu Legnickiego" z adnotacją „Rok wykonania 1948" i widocznym Nadleśnictwem Gubin
POCZĄTKOWY OKRES FUNKCJONOWANIA NADLEŚNICTWA GUBIN
• Zasięg terytorialny zbieżny z zasięgiem dawnych Lasów Miejskich (5633 ha)
• 1950 r. – opracowanie Prowizorycznego planu urządzenia gospodarstwa leśnego na okres 1.01.1951 – 30.09.1962 r.
powierzchnia Nadleśnictwa – 7086 ha
leśnictwa (8) – Augustowo, Dębowiec, Komorów, Dzikowo, Łysa Góra, Kaniów, Pole, Bieżyce
• 1960 r. – komisyjne uznanie pierwszych dwóch wyłączonych drzewostanów nasiennych sosny gubińskiej
łączna powierzchnia – 17,60 ha (w skali kraju wyznaczono wówczas 1515 ha WDN)
• 1962 r. – przystąpienie do opracowania Definitywnego planu urządzenia gospodarstwa leśnego na okres 1.10.1962 – 30.09.1972 r.
powierzchnia Nadleśnictwa – 7024 ha
leśnictwa (5) – Augustowo, Komorów, Dzikowo, Pole, Kaniów
• 1972 r. – pożar przy torach PKP o powierzchni 27 ha (obejmuje fragmenty 6 oddziałów leśnych)
• Lokalizacja – bliskie sąsiedztwo największego w tym regionie pożarzyska z 1958 r. nazywanego do dziś „Spalonka" o powierzchni 111 ha w dawnym Nadleśnictwie Niemaszchleba
NAJWIĘKSZA REORGANIZACJA W HISTORII LP
• 1 października 1972 r.
Likwidacja ościennych nadleśnictw:
- Nadleśnictwo Chlebowo – Nadleśniczy mgr inż. Józef Przybylski
- Nadleśnictwo Gubin – Nadleśniczy Wacław Mazan
- Nadleśnictwo Jasienica – Nadleśniczy inż. Adam Konopczyński
Powstanie trzy obrębowego Nadleśnictwa Gubin
Nadleśniczy mgr inż. Oleg Sanocki (kieruje Nadleśnictwem Gubin do 31.12.1988 r. 16 lat)
WSPÓŁCZESNA LOKALIZACJA NADLEŚNICTWA GUBIN
• 1973 r. Genetyka-selekcja – na terenie obrębu Gubin wyznaczono oraz komisyjnie zakwalifikowano 7 drzew doborowych sosny gubińskiej
w następnych latach liczba ta osiągnie pułap 58 drzew.
stan obecny wynosi 43 szt.
• 1975 r. – wyznaczenie na terenie obrębów Gubin i Chlebowo 1128 ha bloków upraw pochodnych i założenie pierwszej uprawy pochodnej. Na dzień dzisiejszy wypełnienie bloków wynosi 412 ha (37%)
• 1975 r. – założenie nowej, zespolonej szkółki leśnej w Gębicach (powiększenie istniejącej 80 arowej szkółki), powierzchnia – 6,50 ha (likwidacja ponad 30 małych szkółek gospodarczych w leśnictwach)
• Czerwiec 1976 r. – oddano do użytku 12 - rodzinne osiedle przy ul. Gen. Waszkiewicza (dziś ul. Kresowa)
• 1980 r. - montaż kamery telewizyjnej na potrzeby ochrony przeciwpożarowej przy leśniczówce leśnictwa Chlebowo (funkcjonowała do roku 1996), 4 lata później (1984r.) zamontowano kamerę przeciwpożarową przy siedzibie Nadleśnictwa
• 1980 r. - komisyjne wyznaczenie na terenie obrębu Gubin 3 wyłączonych drzewostanów nasiennych (WDN) sosny gubińskiej (oddz. 70, 117, 182)
• 4.07.1984 r. – utworzenie rezerwatu faunistyczno-florystycznego „Dębowiec" (obręb Gubin)
Przedmiot ochrony:
- starodrzew dębowy (ponad 250 lat)
- stanowisko jelonka rogacza oraz kozioroga dębosza
• 19.02 1987 r. utworzenie drugiego rezerwatu – „Uroczysko Węglińskie" (obręb Jasienica)
Przedmiot ochrony:
- starodrzew dębowo-bukowo-świerkowy z licznymi dębami pomnikowymi
• 1986 r. – 2 pożary przy torach PKP o łącznej powierzchni 17 ha
Lokalizacja – bliskie sąsiedztwo „Spalonki" (pożarzyska z 1958 r.) oraz pożarzyska z roku 1972
Przyczyna – zapalenie od iskrzących hamulców w jadącym pociągu
• 1988 r. – budowa nowoczesnej metalowej 33-metrowej dostrzegalni w Luboszycach (obręb Jasienica)
• 1989 r. – budowa dostrzegalni metalowej w Dzikowie (obręb Gubin)
• 1991 r. – gradacja boreczników
zabiegiem agrolotniczym objęto 7152 ha lasu (głównie obręb Gubin i Chlebowo)
• 1993 r. – oddanie do użytku nowo wybudowanego osiedla mieszkaniowego w Dzikowie (5 bloków) wraz z lokalną oczyszczalnią ścieków
• 1994 r. - komisyjne uznanie na terenie obrębu Gubin wyłączonego drzewostanu nasiennego sosny gubińskiej (oddz. 144)
• 1995 r. - otwarcie lądowiska o nawierzchni trawiastej w Wałowicach (obręb Chlebowo), w bezpośrednim sąsiedztwie wykonano zbiornik wody do celów gaśniczych
• 1996 r. – prywatyzacja prac leśnych: powstanie pierwszych prywatnych firm wykonujących prace na zasadzie usług.
1 marca – powstaje 12 ZUL
1 września – działają 32 ZUL-e
• 1996 r. – otwarcie ścieżki przyrodniczo-leśnej w Dzikowie
• 1997 r. - ustanowienie użytków ekologicznych śródleśne bagna i moczary oraz jezioro Płocie, łącznie 24 obiekty, powierzchnia 142ha
• 6.06.1998 r. – obchody 50-lecia Nadleśnictwa Gubin - odsłonięcie przy siedzibie Nadleśnictwa pamiątkowego kamienia z okolicznościową tablicą, zaopatrzoną w tekst: „Na pamiątkę tym, którzy gubińskie lasy chronili, hodowali i powiększali ich zasoby oraz przesłanie dla następców, by dzieło to kontynuowali"
• 1998 r. – budowa i uroczyste otwarcie nowej metalowej dostrzegalni pożarowej w Strzegowie (obręb Jasienica) - inwestycja dofinansowana przez Unię Europejską z programu „Eurolas Phare CBC" 2001r. oraz budowa dostrzegalni metalowej w Chlebowie (obręb Chlebowo) - inwestycja dofinansowana przez Unię Europejską z programu „Eurolas Phare CBC" i NFOŚiGW
• 1999 r. – założenie plantacji nasiennej sosny gubińskiej koło Kumiałtowic (obręb Jasienica), stan wyjściowy 2567 szczepów z 55 klonów
• 2000 r. – przebudowa dachu na budynku administracyjno-biurowym. Pod dachówkami znaleziono ukrytą butelkę, w której była deszczułka z tekstem i datą 20.09.1912r.
• 2001r. (marzec) – w terenie oznakowano drogi pożarowe.
• 11.05 - 2.07.2001r. – gradacja barczatki sosnówki, brudnicy mniszki i strzygoni choinówki. Zabiegiem agrolotniczym objęto 6.815 ha lasu (głównie obręb Gubin i Chlebowo)
• 29.06.2001r. – Nadleśnictwo Gubin w ramach RDLP w Zielonej Górze uzyskuje certyfikat Forest Stewardship Council (FSC) nr SGS-FM/COC/0739
Obchody 80-lecia Lasów Państwowych
• 4.04.2004 r. - odsłonięcie okolicznościowego pomnika przy nowo założonym arboretum 16.04.2004 r. - posadzenie „Alei 80 Dębów" w Leśnictwie Chlebowo
NAJWIĘKSZE ZDARZENIE KLĘSKOWE W HISTORII NADLEŚNICTWA
• 8 lipca 2004 r. – huragan
W wyniku zniszczeń pozyskano 35 tyś. m³ drewna.
OKOLICZNOŚCIOWY GŁAZ UPAMIĘTNIAJĄCY HURAGAN Z 2004r.
• Jesień 2004 r.
– początek remontu kapitalnego siedziby nadleśnictwa przy ul. Dolnej 19
- przeniesienie biura do tymczasowej siedziby przy ul. Kresowej
• 19 kwietnia 2006r. – posadzenie „Dębu Papieskiego" żywego pomnika na 86 rocznicę urodzin Jana Pawła II
• 2007r. – zakończenie remontu siedziby nadleśnictwa
• 12 października - uroczyste otwarcie zmodyfikowanego budynku
• od 1.02.2009r. - Nadleśnictwem Gubin kieruje mgr inż. Janusz Rogala
Podział administracyjny:
3 obręby leśne:
- Chlebowo
- Gubin
- Jasienica.
11 leśnictw rewirowych:
- Borek, Chlebowo, Drzeńsk
- Dzikowo Dębowiec, Kaniów
- Zawada, Sękowice, Grabice, Strzegów, Suchodół.
